گسکت دو جزئی

ترموپلاست الاستومر تجمل را با فساد اخلاقی مرتبط می‌دانستند، سوءاستفاده از حقوق فئودالی را تقبیح می‌کردند و اشراف را به خودخواهی متهم می‌کردند. در برخی موارد، شکایات وکلا، اشراف را به عنوان جنایتکارانی سنگدل به تصویر می‌کشید و نخبگان را به بی‌عدالتی متهم می‌کرد. [69]علیرغم بی‌اعتمادی متقابل، خودِ اشراف از نظر اکثر افراد حیاتی تلقی می‌شد. مونتسکیو و دیگران آن را مانعی بر استبداد پادشاه می‌دانستند، در حالی که دیگران آن را مظهر فضیلت نظامی و اخلاقی می‌دانستند. با این حال، در سال 1788، اصرار پارلمان بر حفظ جایگاه ویژه اشراف در مجلس عمومی، خودخواهی آنها را آشکار کرد. اکنون «اشراف» به عنوان دشمنان مردم دیده می‌شدند. در سال 1789، اشراف پیشنهاد رأی واحد در میان طبقات را رد کردند و تصویر خود را به عنوان توطئه‌گران ترموپلاست الاستومر ضد اصلاحات تقویت کردند. [70]اشراف در میان خود دچار اختلاف بودند و قادر به همکاری مؤثر با طبقه سوم نبودند. این، حداقل به طور سطحی، بدترین اتهاماتی را که منتقدانشان علیه آنها مطرح می‌کردند، تأیید می‌کرد. در بهار 1789، قانون اتحاد طبقات رد شد و عملاً طبقات را لغو کرد و اشراف فاقد وحدت کافی برای مقاومت در برابر این تغییرات بودند. تنها پس از سال 1789 بود که آزار و اذیت و تلاش برای به حاشیه راندن اشراف، آنها را بر آن داشت تا برای دفاع از جایگاه خود و بازیابی برخی از امتیازات از دست رفته خود متحد شوند. اما وجهه عمومی آنها آسیب دید و قدرتشان به شدت تضعیف شد. [71]روحانیت و کلیسادر آستانه انقلاب فرانسه، با وجود نشانه‌های فزاینده ضد روحانیت در میان برخی نخبگان، کلیسای کاتولیک جایگاه ممتاز خود را در فرانسه حفظ کرد ترموپلاست الاستومر .